17 Oktober 2015 ben ik naar Stavelot geweest in België. Ik ben ook naar Luxemburg geweest naar de Amerikaanse begraafplaats, en de Duitse begraafplaats. Cimetière Militaire Américain.

Op 20 oktober ben ik naar de Amerikaanse begraafplaats geweest waar 5,076 gesneuvelde soldaten liggen .1946 werd hier, mede met de hulp van Duitse krijgsgevangenen, begonnen met het bouwen en aanleggen van diverse monumenten, een kapel en een kantoor. In 1960 kreeg het kerkhof zijn uiteindelijke vorm en de officiële opening werd verricht op 4 juli 1960.

Het veelhoekige monument met een hoogte van 15 m bevat de kapel die toegankelijk is door twee stenen trappen vanaf het terras. Aan elke zijde van het terras staan er twee stenen pylonen waarvan op de binnenzijde geïllustreerde kaarten van de militaire operaties te zien zijn, en op de buitenzijden de namen van de verdwenen soldaten in de regio. In het centrum van het terras in bronzen letters op een granieten achtergrond kan men er een citaat lezen van Generaal Eisenhower, die hij in de Sint-Paul Kathedraal te Londen uitsprak.

Dit is George S. Patton's graf.
​George Patton was een Generaal. George Patton is geboren op 11 november 1885
San Gabriel, Californië. Zijn bijnamen waren; Old Blood & Guts The Old Man. George Patton had de leiding over het 2e Legerkorps, 7e leger, 3e leger en het 15e leger. In oktober 1945 kreeg Patton het bevel over het 15e Amerikaanse leger in de Amerikaanse sector van Duitsland. Hij bleef echter voor opschudding zorgen door voortdurend de Russen te beledigen en zelfs de Waffen-SS te prijzen die in zijn ogen een voorbeeldige opleiding aan hun soldaten had gegeven. Ten slotte werd hij door het voor schut gezette geallieerde opperbevel van zijn taken ontheven en teruggeroepen naar de VS. In november 1945, een maand voor zijn dood, bezocht hij Zweden waar hij een onderhoud had met generaal Archibald Douglas en met ritmeester Carl Bonde in de villa "Täcka Udden" van de familie Wallenberg in Stockholm. Ook had hij een informeel gesprek met koning Gustaaf V van Zweden.

In december 1945, één dag voor hij terug zou vliegen naar de VS, werd de auto van Patton geramd door een vrachtwagen. Patton raakte verlamd tot aan zijn nek en stierf in een ziekenhuis in Heidelberg aan de gevolgen van een longoedeem en hartfalen, Patton werd zestig jaar oud. De officiële verklaring door de US Army tot op heden van het overlijden van Patton is dat dit door een tragisch ongeluk kwam, maar door sommige schrijvers wordt gesuggereerd dat er meer aan de hand was. Onder andere Robert K. Wilcox beweert dat er een aanslag gepleegd is door tegenstanders van Patton, omdat hij op het punt stond voor hen schadelijke informatie naar buiten te brengen. Patton werd begraven op het Amerikaanse oorlogskerkhof in Hamm, vlak bij de hoofdstad Luxemburg van het Groothertogdom Luxemburg, waar nog jaarlijks bewonderaars van de generaal hem eer komen bewijzen.

Hij ontving veel onderscheidingen waaronder de Amerikaanse Army Distinguished Service Medal.

De Army Distinguished Service Medal is een militaire onderscheiding van de United States Army. De in 1918 ingestelde onderscheiding is gelijkwaardig aan de Navy Distinguished Service Medal en de Air Force Distinguished Service Medal. Het is daarmee de op twee na hoogste onderscheiding van het United States Department of the Navy, na de Medal of Honor en het Navy Cross.

Kenneth J. Webb
Geboren op: 15 augustus 1920 Binghamton Broome County New York, USA
Gestorven op:  13 Januari 1945, België.

Zijn volledige naam is Kenneth Jay Webb.  Hij was lid van de 101st airborne divisie, easy company, 2nd battalion, 506th PIR.

Alex M. Penkala
Geboren op:  1924 South Bend , Indiana
Gestorven op:  10 Januari 1945, België

Hij was lid van de 101st airborne divisie. easy company, 2nd battalion, 506th PIR. Alex Penkala is samen met Warren ''Skip'' Muck getroffen door een granaat in de zelfde ''fox hole'' .

Warren H. Muck
Geboren op:  31 januari 1922
Gestorven op:  10 Januari 1945, België

Hij was lid van de 101st airborne divisie. easy company, 2nd battalion, 506th PIR. Skip Muck is samen met Alex Penkala getroffen door een granaat in de zelfde ''fox hole'' .

John T. Julian is op 1 januari 1945 getroffen in zijn nek/bovenschouder. Hij stierf een aantal minuten daarna, zijn vrienden wouden hem helpen maar dat kon niet door die volle laag van een MG34/MG42. John T Julian stierf op 1 januari 1945. Er zijn geen foto's van hem te vinden.

 Donald Hoobler is in 1922 geboren en gestorven op 3 januari 1945. Hoobler is erg naar gestorven, in '45 schoot hij een officier dood op een paard van de Duitse kant. De Duitse officier had een Lüger bij zich, en Hoobler wou hem al vóór de oorlog voor zijn broer. Hij stopte zijn gevonden Lüger in zijn broekzak, en de trigger ging perongelijk af. De kogel ging door zijn slagader heen en stierf op dezelfde dag.

Don Malarkey bij het graf van Skip Muck.

Sandweiler (Duitse begraafplaats)

 Ongeveer een kilometer van de Amerikaanse begraafplaats af zit de Duitse begraafplaats (Sandweiler) . In Sandweiler liggen er 10,913 begraven, per graf liggen er 6 Duitse soldaten. In Sandweiler liggen geen bekende Duitse soldaten.

Duitse inval in Luxemburg....was een veldslag aan het Westfront tijdens de Tweede Wereldoorlog. De invasie maakte deel uit van het Duitse Fall Gelb en leidde tot de bezetting van Luxemburg door nazi-Duitsland. De operatie startte op 10 mei 1940 en werd diezelfde dag afgerond....Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog op 1 september 1939 kwam de Luxemburgse regering in een lastig parket. Net als België en Nederland voerde Luxemburg een neutraliteitspolitiek en kon het zich niet openlijk voorbereiden op een mogelijke Duitse aanval. In de lente van 1940 werden verdedigingswerken opgericht langs de zogenaamde Schusterlinie, vernoemd naar de ontwerper. Op de grens met Frankrijk en Duitsland werden betonnen wegversperringen neergepoot met stalen deuren. De versperringen hadden officieel tot doel de opmars van een invallend leger te vertragen en bondgenoten de kans te geven stelling te nemen voor een tegenaanval. Maar in het aanschijn van de overweldigende Duitse slagkracht had de linie eerder een symbolische functie, als geruststelling voor de Luxemburgse bevolking. Op een klein vrijwilligerskorps na had Luxemburg in die tijd geen echt leger....

In de vroege ochtend van 10 mei 1940 vielen de Duitsers vanuit het oosten Luxemburg binnen, terwijl tegelijkertijd óók België en Nederland aangevallen werden. De Duitsers ondervonden vrijwel geen weerstand, hoewel ze hier en daar landmijnen en opgeblazen bruggen moesten omzeilen. Het Luxemburgse leger bleef opnieuw in de barakken. Later in de ochtend overschreden Franse troepen de Luxemburgse zuidgrens en het kwam tot een kortstondig treffen met de Duitsers, waarna de Fransen weer terugtrokken in Frankrijk. Rondom het middaguur werd de hoofdstad Luxembourg ingenomen en luttele uren later had nazi-Duitsland feitelijk in heel Luxemburg de touwtjes in handen. De inval resulteerde in een vluchtelingenstroom van tienduizenden Luxemburgers naar onder meer Frankrijk. Uiteindelijk raakten zeven Luxemburgse militairen gewond, de Fransen moesten gedurende hun korte avontuur in het land vijf doden incasseren

Tijdens de inval in Luxemburg hadden vertegenwoordigers van de overheid de benen genomen en dat resulteerde feitelijk in een stuurloos land in de eerste fase van de bezetting. Het doel van Hitler was om Luxemburg feitelijk te annexeren en dat gebeurde ook in augustus 1942; het werd onderdeel van het Duitse landsdeel Gau Moselland en verdween hiermee als onafhankelijke staat van de kaart. Zoals in alle andere bezette landen collaboreerden sommigen in Luxemburg ook met de Duitsers; de Volksdeutsche Bewegung (VdB) was hiervan het prominentste voorbeeld, een partij dat streefde naar Duitse annexatie van het land. Actief verzet was er ook, soms ook gewapend en dit voornamelijk in november 1944

Charlotte van Luxemburg, Charlotte Adelgonde Elisabeth Maria Wilhelmina (Colmar-Berg, 23 januari 1896 – Fischbach, 9 juli 1985), tweede dochter van groothertog Willem IV, was groothertogin van Luxemburg van 1919 tot 1964.

Op 10 mei 1940, bij de Duitse inval, vertrok groothertogin Charlotte met haar gezin en haar ministers naar de Verenigde Staten en daarna naar Londen, waar zij tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleef

Groothertogin van Luxemburg